Дорогие друзья!

Дорогие друзья!







Мы рады приветствовать вас в нашем блоге, который адресован всем, кто неравнодушен к чтению и книгам. Мы приглашаем детей, пап и мам, бабушек и дедушек, педагогов и своих коллег, а также всех, кому придётся по душе наша библиотека, познакомиться с нашей работой и открыть для себя много нового, увлекательного и полезного. Надеемся, что наше общение будет разносторонним и интересным.







Присоединяйтесь к нам! Давайте отправимся в плавание по морю информации вместе!



пятница, 16 октября 2015 г.

Наш госць - Міхаіл Бараноўскі

У гасцях навуковы супрацоўнік Літаратурнага музея Максіма Багдановіча, паэт, музыка, бард Міхал Бараноўскі. 

Аўдыторыя была ў асноўным хлапчуковая, навучэнцы ліцэя № 10 і як сказаў Міхаіл: “Шкадаваць не буду, спяваць буду больш сур’ёзныя рэчы. Забаўных песень у мяне не атрымліваецца,  таму з брутальных і пачнём.
Учора было цудоўнае свята – Дзень маці, таму спачатку прачытаю свой верш:
“… Так атрымліваецца,
Што дзеці вучацца прычыняць боль
На самых блізкіх,
І разумеюць гэта толькі,
Калі самі схіляюцца над калыскай…”

Шануйце, хлопцы,  сваіх матуль, дарыце ім  кветкі, неабавязкова па святам.”

 У Ганны Ахматавай ёсць такія радкі: 

Когда б вы знали, из какого сора
Растут стихи, не ведая стыда,
Как желтый одуванчик у забора,
Как лопухи и лебеда.”

 “Уявіце, прыснілася песня. Усякія сны бываюць. А вось каб песня ? У мяне здарылася гэта адзін раз. Сон не меў сюжэту. Памятаю: стол, стаіць у садзе, некалькі чалавек за сталом і адзін спявае песню. Некалькі радкоў я запомніў: “Чаромха не крычы, чаромхай не плач”. Раніцай напісаў верш і зараз пакажу вам гэту песню,” - так распавядаў Міхаіл Бараноўскі.
Калі вас зацікавіла творчасць нашага госця, прапануем зайці на старонку Міхаіла Бараноўскага  “ВКонтакте”.
А мы гаворым: “Вялікі дзякуй, Міхаіл, за песні , за распаўсюджванне паэзіі на беларускай мове”.



Комментариев нет:

Отправить комментарий